Για γέλια και για κλάματα... ΙΙ

Γενικότερα, και όσον αφορά την πρόοδο της τεχνολογίας, θα μπορούσα να χαρακτηριστώ πολύ οπισθοδρομικός. Δεν είναι ότι θεωρώ ότι οι υπολογιστές ή το ίντερνετ είναι όργανα του σατανά -και άρα είμαι σατανιστής... Είναι που ρε παιδί μου καμιά φορά κάτι πέφτει σε λάθος χέρια και άντε να το μαζέψεις μετά. Σου λέει ο άλλος, άμα ρε φίλε δε ξέρεις να χρησιμοποιείς το μηχάνημα, μην το κάνεις. Και έχεις και δεκαπέντε πινακίδες από πάνω σου να σου λένε προσοχή υψηλές τάσεις. Το ξανασκέφτεσαι δηλαδή... Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά σε όλες τις περιπτώσεις, όπως και στην περίπτωση στην οποία θα αναφερθώ. Για χαζέψτε την παρακάτω φωτογραφία, και πείτε για πόσες μπάτσες είναι ο συγκεκριμένος.

Δε με νοιάζει για τον καημένο το Βελουχιώτη που θα τρίζουν τα κόκκαλά του εκεί που είναι. Δεν ήξερε ο καημένος τι του έμελε να πάθει. Αλλά τα είχα στο μυαλό μου εδώ και καιρό και μόλις τώρα κατάλαβα πόσο παράλογη μπορεί να γίνει η συνήθεια του facebook. Μα είναι ποτέ δυνατόν???

Καταλαβαίνω τη χρησιμότητα -και όχι αναγκαιότητα- του να βρεις κάποιους ανθρώπους που γνώριζες παλιά ή δεν πρόλαβες να γνωρίσεις αρκετά. Ναι ναι... αυτούς που ήσουνα μαζί τους στον ίδιο χώρο, αλλά καλώς ή κακώς ούτε εσύ ούτε αυτοί αξιωθήκατε να πείτε μια καλημέρα παραπάνω. Ε, από εκεί και πέρα δεν καταλαβαίνω. Δεν είμαι αντιδραστικός, απλώς δεν καταλαβαίνω γιατί... Και είναι πολλά τα ερωτήματα:

1) Γιατί να έχεις τους φίλους σου, τους κολλητούς, τη σχέση σου στο facebook και να τους γράφεις εκεί τα νέα σου ενώ θα μπορούσες να τους τα πεις και υπό το φως του ηλίου?

2) Τι πάει να πει έχω 3000 φίλους? Κανέναν δεν έχεις, σόρρυ... Άμα θες να κάνεις φίλους και να γνωρίσεις κόσμο, να βγεις έξω, να τους δεις από κοντά. Μόνο έτσι καταλαβαίνεις τι είναι ο άλλος... Γιατί να φτιάχνεις ένα μικρό, παράλληλο, ψεύτικο ψηφιακό κόσμο και να ζεις σε αυτόν? Άσε που στο τέλος είναι πολλές οι πιθανότητες να την πατήσεις... Που με πάει στο 3...

3) "Με το facebook ποτέ κανείς δε μάμησε" και συμπληρώνω "χωρίς τις περισσότερες φορές να μην το μετανιώσει". Είναι δυνατόν να καμακωνόμαστε μέσω της οθόνης? Και το κριτήριο να φανταστώ θα είναι οι ωραίες φωτό...?

4) Αφού το ξέρετε, πως ό,τι γράφετε και ό,τι ανεβάζετε κάποιος μπορεί πολύ έυκολα να το δει θέλετε δε θέλετε, γιατί συνεχίζετε? Διάβαζα ότι τα δικαιώματα του facebook θα πουληθούν σε διαφημιστικές... Και γενικά, όπως τραγουδάει ο Αγγελάκας... "η ασφάλεια ξέρει τη γκόμενά μου, και τι ώρα στο σπίτι μου γυρνάω". Και γιατί άραγε ό,τι γράφει δε ξεγράφει? Δανείζομαι από "Tο Bήμα":

"Στελέχη της CΙΑ, του FΒΙ και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έρχονται με απόλυτη μυστικότητα στην Αθήνα τις ερχόμενες ημέρες για να συμμετάσχουν σε κλειστό συνέδριο με θέμα την... ενδυνάμωση της εθνικής ασφάλειας!

Το συνέδριο, που είχε προγραμματιστεί προ πολλών εβδομάδων, διοργανώνουν εκπρόσωποι του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη με προσκεκλημένους μέλη ενός «φόρουμ» που έχει στενούς δεσμούς με τη CΙΑ, ενώ θα υπάρχουν και στελέχη μυστικών υπηρεσιών άλλων χωρών. Μάλιστα ένα από τα θέματα συζήτησης θα είναι και η δυνατότητα εποπτείας από υπηρεσίες ασφαλείας των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το Τwitter."



5) Γιατί ο καθένας να μπορεί να κάνει λογαριασμό για κάποιον χωρίς ο τελευταίος να μπορεί να κάνει κάτι γι αυτό? Στο ερώτημα αυτό προσπαθώ να συνοψίσω όλες τις αυθαιρεσίες που γίνονται και μπορεί να γίνουν στα πλαίσια του facebook. Γιατί δεν είναι μόνο θέμα ψευδούς κοινωνικοποίησης και ουσιαστικής αποξένωσης...

Και τέλος, αν και με βλέπω όσο περνούν οι μέρες να συμπληρώνω... και να συμπληρώσετε και εσείς παρακαλώ:

6) Ποιος καραγκιόζης έφτιαξε λογαριασμό για τον Άρη Βελουχιώτη? Και πόσοι ακόμα μπορεί να έχουνε λογαρισμό? Είμαι σίγουρος πάντως ότι δε θα ξεφύγανε ιο 10 μεγάλοι Έλληνες. Και αυτοί θα έχουνε και περισσότερους φίλους. Να, για να μάθεις!

Υ.Γ.: Ο τίτλος τον οποίον απέρριψα ήτανε "Σκατά στο Facebook" γιατί αυτή είναι η άποψή μου.