Ένας ξύλινος σταυρός...

Ένας ξύλινος σταυρός
Στα αγριολούλουδα στημένος
Είναι ο γιος του καθενός
Που δεν στέργει σκλαβωμένος

Κι όταν ο αγέρας κλαίει
Και στενάζει ο σταυρός
Μια φωνή ουράνια λέει
Προχωρείτε πάντα μπρος

Ένας ξύλινος σταυρός
Με καντήλι το φεγγάρι
Είναι φάρος φωτεινός
Και σου πρέπει παλικάρι

Με συνόδεψε σε δύσκολες στιγμές... Πολύ ωραίο τραγούδι σε στίχους Κώστα Βίρβου, μουσική Χρήστου Λεοντή και τραγούδι Στέλιου Καζαντζίδη.

Και για να θυμηθώ και ένα ακόμα...:

Μη φοβάσαι, μην κλαις
πού θα πάει, να λες
και θα μας χαμογελάσει.
Μη φοβάσαι, μην κλαις
κι από πίκρες πολλές
όλοι έχουμε χορτάσει,
μα το παλεύουμε γιατί πιστεύουμε
πως είναι μπόρα και θα περάσει.