Τον άκουσα πρώτη φορά όταν ήμουνα στην τρίτη Λυκείου και από τότε σιγοτραγουδάω πάντα τα τραγούδια του, ονειρεύομαι ότι ζω σε αυτά. Ο πρώτος δίσκος του Θανάση Γκαϊφύλλια που άκουσα ήταν η Ατέλειωτη Εκδρομή και πραγματικά, ενώ με αρκετούς δίσκους αισθάνομαι συχνά ότι έχω τελειώσει, αυτός επανέρχεται διαρκώς κάθε φορά με ένα διαφορετικό τραγούδι. Πίστευα ότι δε θα είχα την ευκαιρία να τον ακούσω ποτέ ζωντανά μέχρι που έμαθα ότι θα τραγουδήσει φέτος και στην Αθήνα. Η ιδέα ότι θα μπορούσα να τον συναντήσω τυχαία σε καποιο ταβερνάκι της Κομοτηνής εντάσσεται στη δική μου ατέλειωτη εκδρομή αλλά κάλιο πέντε και στο χέρι, παρά δέκα και καρτέρει που λέει και ο σοφός λαός...
Θα φύγουμε... Αλήθεια στο λέω!
Και κυρίως θέλω να φύγω από τη σχολή μου... Βαρέθηκα και κουράστηκα. Και σιχάθηκα. Ας πάρουμε το πτυχίο λοιπόν, ας φύγουμε και βλέπουμε. Δε λέω ότι τα καλύτερα έρχονται. Είναι καλύτερα ο στρατός ή η δουλειά? Όχι. Αλλά κουράστηκα και θέλω να φύγω.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
προφανως και θα άφηνα το πρώτο σου σχόλιο εδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήφεύγουμε!το πλοίο ήδη σάλπαρε και αρχίζει η ατέλειωτη εκδρομή!άφησε μέσα όσους αγαπάς και adios!
καλά ταξίδια εδώ...
ή μάλλον και εδώ!
κι εδώ παρέα;)